Pjotr Semjonovič Kogan (1. jun 1872 – 2. maj 1932) bio je ruski književni istoričar, filolog, književni kritičar i univerzitetski profesor.

Rođen u porodici lekara, Kogan je pohađao srednju školu u Mogiljevu, a zatim je studirao na istorijsko-filološkom fakultetu Moskovskog univerziteta, gde je diplomirao 1896. godine. Tokom studija upoznao se sa marksističkim idejama i polemisao je u publikacijama protiv Julija Ajhenvalda, Mihaila Geršensona i drugih. Sa Konstantinom Balmontom, Valerijem Brjusovim i Vladimirom Fričeom, Kogan je 1894. godine osnovao Krug prijatelja zapadnoevropske književnosti. Zatim je predavao u Moskvi u raznim školama, uključujući i školu Moskovskog filharmonijskog društva. Prešao je u Rusku pravoslavnu crkvu kako bi mogao da postane profesor. Međutim, ministar prosvete Nikolaj Pavlovič Bogolepov, suprotno zakonu, nije mu dozvolio da se sprema za profesorsko mesto.

Godine 1909. Kogan je otišao u Sankt Peterburg, a 1910. je izabran za privatnog predavača na Katedri za germansko-romansku filologiju na Sanktpeterburškom državnom univerzitetu.

Godine 1917. Kogan se vratio u Moskvu i predavao na Moskovskom univerzitetu nakon Oktobarske revolucije. Godine 1921. postao je profesor germansko-romanske filologije tamo. Takođe je postao predsednik Državne akademije umetnosti RSFSR-a u Moskvi, osnovane 1921. godine, koja je težila sličnim ciljevima kao i Bauhaus i postojala je do 1930. Bio je zaposlen u Narodnom komesarijatu za obrazovanje RSFSR-a i obavljao je funkciju predsednika umetničke sekcije Državnog akademskog saveta.

Sahranjen je na Novodevičjem groblju u Moskvi.